ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯಿದೆಯ ಒಳ ಹೊರಗು

ಕರ್ನಾಟಕದ ಹೈಪ್ರೊಫೈಲ್‌ ಕೇಸಿನ ನಂತರ ಹೆಚ್ಚಿದ ಚರ್ಚೆ

by Dr. Guruprasad hawaldar

ದೇಶ ಎಷ್ಟು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಆಗಾಗ್ಗೆ ವರದಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಈ ಪೈಕಿ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೂ ಅನೇಕ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳು ಸೇರಿ ಅನೇಕ ರೀತಿಯ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ, ಬಹುತೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಕಳೆದ ವಾರದಿಂದ ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯಿದೆಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಹೈ ಪ್ರೋಫೈಲ್ ಕೇಸ್ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.

ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯಿದೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜ ಎತ್ತ ಸಾಗುತಿದೆ, ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿ, ಕ್ರೌರ್ಯ ವಿಕೃತತೆ ಎಂತಹದು ಎಂಬುದರ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.

ಮನೆಯೊಳಗೇ ಇರುವ ಪರಿಚಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಂದಲೂ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ, ಮಾನಸಿಕ, ದೈಹಿಕ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವ ಲೈಂಗಿಕ ಹಾಗೂ ಇತರೆ ಪ್ರಕಾರದ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳನ್ನು ತಡೆಯುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ 2012ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇ ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ.

ಲೈಂಗಿಕ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಅಪರಾಧ, ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ 2012ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇ ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ. POCSO ಅಂದರೆ ಅಂದರೆ ಲೈಂಗಿಕ ಅಪರಾಧಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಕಾಯ್ದೆ.

2012ರಲ್ಲಿ ಜಾರಿದೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆ ಬಗ್ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನದ 21ನೇ ಪರಿಚ್ಛೇದದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಭಾರತದ ಸಂಸತ್ತು ‘ಲೈಂಗಿಕ ಅಪರಾಧಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆ ಮಸೂದೆ 2011’ ಅನ್ನು ಮೇ 22, 2012ರಂದು ಒಂದು ಕಾಯಿದೆಯಾಗಿ ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ಕಾನೂನಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಸರಕಾರವು ರೂಪಿಸಿದ ನಿಯಮಗಳನ್ನು 2012ರ ನವೆಂಬರಿನಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸಮಾವೇಶದಲ್ಲಿ 1989ರಲ್ಲಿಯೇ ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯು ಇದನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿದೆ. ಆದರೆ 2012ರಿಂದ ಈ ಕಾಯ್ದೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಜಾರಿಗೆ ಬಂತು.

ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾದ ಪೋಕ್ಸೋ

ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ 2012ನ್ನು ಲೈಂಗಿಕ ಹಲ್ಲೆ, ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಮತ್ತು ಅಶ್ಲೀಲ ವರ್ತನೆಗಳಂತಹ ಅಪರಾಧಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಒಳಿತಿನ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕಾಯ್ದೆಯು 18 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕೆಳಗಿನ ವಯಸ್ಸಿನ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ‘ಮಗು’ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಮಗುವಿನ ದೈಹಿಕ ಆರೋಗ್ಯ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ, ಭೌದ್ಧಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಪ್ರತೀ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೂ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿ ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿಯಲಿ ಅಪರಾಧ

ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಹಲವು ಸೆಕ್ಷನ್‌ ಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಸೆಕ್ಷನ್-4, ಸೆಕ್ಷನ್-5, ಸೆಕ್ಷನ್-6, ಸೆಕ್ಷನ್-9, ಸೆಕ್ಷನ್ -15 ಮತ್ತು ಸೆಕ್ಷನ್ -15 ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮತ್ತು ಸೆಕ್ಷನ್ -42ರ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಲೈಂಗಿಕ ದುರುಪಯೋಗವನ್ನು ಸೂಕ್ತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಹರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಈ ಕಾಯ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಹಲವು ತಿದ್ದುಪಡಿ

ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಲೈಂಗಿಕ ದುರುಪಯೋಗದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು, ಅತ್ಯಾಚಾರದಂತಹ ಲೈಂಗಿಕ ಹಲ್ಲೆಗಳನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮರಣ ದಂಡನೆಯೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಒದಗಿಸಲಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ವಿಕೋಪಗಳು ಮತ್ತು ವಿಪತ್ತುಗಳ ಸಂಧರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕ ಅಪರಾಧಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸೆಕ್ಷನ್ -9 ರಲ್ಲಿ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ತರಲಾಗಿದೆ.
ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಲು ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ ಯಾವುದೇ ಸಮಯದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಸಂತ್ರಸ್ಥರು ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವನು / ಅವಳು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸಿದ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳದ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡಬಹುದು.

ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ದೌರ್ಜನ್ಯ

ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಕ ಅಥವಾ ಮಗು ಅಂದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಕಡೆಯಿಂದ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಿಯೆ, ವೈಫಲ್ಯ ಅಥವಾ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ; ಅದರಿಂದ ಮಗುವಿನ ಜೀವನ, ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮಕ್ಕೆ ತೀವ್ರ ಬೆದರಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ / ಅವಳ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮದ ಮೇಲೆ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ-ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ

ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಅಂದರೆ ಅವನು / ಅವಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅಂಗೀಕರಿಸದಿದ್ದರೂ ಮಗುವನ್ನು ಲೈಂಗಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಮಗುವಿಗೆ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಲೈಂಗಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ತಿಳುವಳಿಕೆಯುಳ್ಳ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಪೋಕ್ಸೋ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಯಾರು ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದು?

ಪೋಷಕರು, ವೈದ್ಯರು, ಶಾಲಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಮತ್ತು / ಅಥವಾ ಸ್ವತಃ ಮಗು / ಸ್ವತಃ ಯಾರಾದರೂ ಸೇರಿದಂತೆ ದೂರು ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದು.

ಪೋಕ್ಸೋ ಪ್ರಕರಣ ದಾಖಲಿಸುವ ವಿಧಾನ

POCSO ಕಾಯ್ದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಯಾವುದೇ ಕೃತ್ಯ ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಅಥವಾ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಅಂತಹ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಈ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಯಾವ ಅಪರಾಧ ಎಸಗಲಾಗಿದೆ ಅಥವಾ ಅಪರಾಧ ಎಸಗಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಆತಂಕದಲ್ಲಿರುವ ಯಾವುದೇ ವ್ಯಕ್ತಿ ತಕ್ಷಣದ ಮತ್ತು ಸೂಕ್ತ ಕ್ರಮಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ವಿಶೇಷ ಬಾಲಾಪರಾಧಿ ಪೊಲೀಸ್ ಘಟಕ ಅಥವಾ ಸ್ಥಳೀಯ ಪೊಲೀಸರಿಗೆ ಒದಗಿಸಬೇಕು.

ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಲು ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ ಯಾವುದೇ ಸಮಯದ ಮಿತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಸಂತ್ರಸ್ಥರು ಯಾವುದೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವನು / ಅವಳು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸಿದ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳದ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡಬಹುದು.

ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷೆ

16 ರಿಂದ 18 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ನಡೆಸಿದರೆ ಕನಿಷ್ಠ 10 ವರ್ಷಗಳ ಸೆರೆವಾಸವು ಜೀವಾವಧಿ ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ದಂಡಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಬಹುದು. 16 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಗುವಿನ ಮೇಲೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ನಡೆಸಿದರೆ ಕನಿಷ್ಠ 20 ವರ್ಷಗಳ ಸೆರೆವಾಸ, ಜೀವನದ ಉಳಿದ ಅವಧಿಗೆ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ದಂಡಕ್ಕೆ ವಿಸ್ತರಿಸಬಹುದು.

ಪೋಕ್ಸೋ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ದಾಖಲಾದ ಎಫ್ಐಆರ್ ರದ್ದಾಗುವುದಿಲ್ಲ

ಐಪಿಸಿಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 354 ಮತ್ತು ಪೋಕ್ಸೊ ಕಾಯಿದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 8 ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಸೆಕ್ಷನ್ಗಳು ಜಾಮೀನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ಅದರ ಹೊರತಾಗಿ ಪೋಕ್ಸೊ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧಗಳಿಗೆ ದಾಖಲಿಸಲಾದ ಎಫ್ಐಆರ್ ಅನ್ನು ರಾಜಿ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಹೇಳಿದೆ. ಆದರೆ ತಡವಾಗುವ ಮೊದಲು ಎಫ್ಐಆರ್ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದು. ಹೈಕೋರ್ಟ್ನ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ವಿವೇಚನಾ ಅಧಿಕಾರವಾಗಿದೆ. ದಂಡ ವಿಧಿಸುವ ಮತ್ತು ಎಫ್ಐಆರ್ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಇದೆ

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಪರಾಧ ದಾಖಲೆಗಳ ಬ್ಯೂರೋ (ಎನ್ಸಿಆರ್ಬಿ) ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ ವರದಿಯಲ್ಲಿ 2021 ರಲ್ಲಿ 1,49,404 ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಶೇ 36.05 ರಷ್ಟು (53,874) ಪ್ರಕರಣಗಳು ಲೈಂಗಿಕ ಅಪರಾಧಗಳಿಂದ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆ ಕಾಯಿದೆ (ಪೋಕ್ಸೊ) ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತವೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ.‌

2020 ರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ 1,28,531 ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 47,221 ಪೊಕ್ಸೋ ಪ್ರಕರಣಗಳು (ಶೇ. 36.73) ಮತ್ತು 2019 ರಲ್ಲಿ 1,48,185 ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 47,335 (ಶೇ.31.94).ದಾಖಲಾಗಿವೆ. ಪೋಕ್ಸೊ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಎನ್ಸಿಆರ್ಬಿ ಡೇಟಾವು ದರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾದ ಹೆಚ್ಚಳವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ (ಪ್ರತಿ 1 ಲಕ್ಷ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಘಟನೆಗಳು): 2021 ರಲ್ಲಿ 12.1 (53,276 ಹುಡುಗಿಯರು, 1,083 ಹುಡುಗರು); 2020 ಮತ್ತು 2019 ಎರಡರಲ್ಲೂ 10.6. ಎಂದು ವರದಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದೆ.

ಸಿಕ್ಕಿಂನಲ್ಲಿ 48.6 ಮಕ್ಕಳ ವಿರುದ್ಧ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಲೈಂಗಿಕ ಅಪರಾಧಗಳಿವೆ, ನಂತರ ಕೇರಳ (28.1), ಮೇಘಾಲಯ (27.8), ಹರಿಯಾಣ (24.7) ಮತ್ತು ಮಿಜೋರಾಂ (24.6).
2021 ರಲ್ಲಿ ಪೋಕ್ಸೊ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಯುಪಿ (7,129) ನಂತರ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (6,200), ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ (6,070), ತಮಿಳುನಾಡು (4,465) ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕ (2,813) ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾಗಿವೆ.

ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ 2021 ರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ವಿರುದ್ಧದ ಅಪರಾಧದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವರ್ಗಗಳೆಂದರೆ ಅಪಹರಣ (ಶೇ.45) ಇದರ ನಂತರ ಪೋಕ್ಸೊ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಬರುತ್ತವೆ.ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, 2021 ರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನ ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ 16.2 ಶೇಕಡಾ ಏರಿಕೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎನ್ಸಿಆರ್ಬಿ ವರದಿ ತಿಳಿಸಿದೆ. “ಪ್ರತಿ ಲಕ್ಷ ಮಕ್ಕಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಗೆ ದಾಖಲಾದ ಅಪರಾಧದ ಪ್ರಮಾಣವು 2020 ರಲ್ಲಿ 28.9 ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ 2021 ರಲ್ಲಿ 33.6 ಆಗಿದೆ,” ಎಂದು ವರದಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ಸಿಕ್ಕಿಂ ರಾಜ್ಯಗಳ ಪೈಕಿ ಮಕ್ಕಳ ವಿರುದ್ಧದ ಅಪರಾಧಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು 72.4 ರಷ್ಟಿದೆ, ನಂತರ ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶವು 66.7 ರಷ್ಟಿದೆ.ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 9,173 (2021) ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ನೈಜ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. 2020 ರಲ್ಲಿ ಅದು 17,000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕರಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದೆ, ನಂತರ ಯುಪಿ ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ. 2019 ರಲ್ಲಿ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರವು 19,592 ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಯುಪಿ ನಂತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ.

ಹರಿಯಾಣ, ಛತ್ತೀಸ್ಗಢ, ತೆಲಂಗಾಣ, ಒಡಿಶಾ ಮತ್ತು ಅಸ್ಸಾಂ 2021 ರಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ವಿರುದ್ಧದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳಾಗಿವೆ. ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ನಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ವಿರುದ್ಧದ ಅಪರಾಧಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು 6.2 ರಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು 2021 ರಲ್ಲಿ 51 ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ. 2019 ರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ 59 ಮತ್ತು 2020 ರಲ್ಲಿ 31 ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ.

ಕೇಂದ್ರಾಡಳಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ದೆಹಲಿಯು 2021 ರಲ್ಲಿ 7,000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಿಸುವ ಮೂಲಕ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಪರಾಧ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹೊಂದಿದೆ ಕೇಂದ್ರಾಡಳಿತ ಪ್ರದೇಶ ಎನ್ನುವ ಕುಖ್ಯಾತಿಗೆ ಹೆಸರು ವಾಸಿಯಾಗಿದೆ.

2021 ರಲ್ಲಿ 140 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮತ್ತು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು, ಇನ್ನೂ 1,402 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎನ್ಸಿಆರ್ಬಿ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಗಳು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.ಮಕ್ಕಳ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡಿದ 359 ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ.ಯುಪಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮತ್ತು ಕೊಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಹತ್ಯೆಗಳು ನಡೆದಿವೆ.

ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಕಳೆದ ವರ್ಷ 121 ಭ್ರೂಣಹತ್ಯೆಯ ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿದ್ದು, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಗುಜರಾತ್ನಲ್ಲಿ (ತಲಾ 23) ನಂತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಛತ್ತೀಸ್ಗಢ (21) ಮತ್ತು ರಾಜಸ್ಥಾನ (13) ದಾಖಲಾಗಿವೆ.2020 ರಲ್ಲಿ 112 ಭ್ರೂಣಹತ್ಯೆ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆದಿದ್ದು, ಆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಗುಜರಾತ್, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಛತ್ತೀಸ್ಗಢ ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿವೆ.
ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (9,415), ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ (8,224), ಒಡಿಶಾ (5,135) ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ (4,026) ನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ವರ್ಷ 49,535 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. 2021ರಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ 5,345 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

29,364 ಮಕ್ಕಳಗಳು ಕಾಣೆಯಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಅಪಹರಣ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎನ್ಸಿಆರ್ಬಿ ವರದಿಯು ಪರಿಗಣಿಸಿದೆ. ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯು 12,347 ಅಪ್ರಾಪ್ತ ಬಾಲಕಿಯರನ್ನು “ವಿವಾಹಕ್ಕೆ ಬಲವಂತಪಡಿಸುವ” ಉದ್ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಒಳಗೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯು ತಿಳಿಸಿದೆ. ಕಳೆದ ವರ್ಷ 1,046 ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು, ಈ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿ, ಬಿಹಾರ ಮತ್ತು ಅಸ್ಸಾಂ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಬಾಲಕಾರ್ಮಿಕ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ 982 ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿದ್ದು, ತೆಲಂಗಾಣದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕರಣಗಳು (305) ದಾಖಲಾಗಿದ್ದು, ಅಸ್ಸಾಂ ನಂತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕ, ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಅಸ್ಸಾಂ ಸೇರಿದಂತೆ ಪ್ರಮುಖ ಮೂರು ರಾಜ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಬಾಲ್ಯ ವಿವಾಹ ನಿಷೇಧ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿ 1,062 ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ ಎಂದು ವರದಿ ಹೇಳಿದೆ.

ಮೇಲೆ ಹೇಳಿರುವ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳು ಕೇವಲ ದಾಖಲಾದ ಪ್ರಕರಣಗಳಾಗಿವೆ, ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೋ ಈತರಹದ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳು ದಾಖಲು ಅಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ,ಕಾರಣ ಈ ಕಾಯಿದೆ ಬಗೆಗಿನ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು, ಭಯ ಹೆದರಿಕೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳದೇ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಮಾನಸಿಕ ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ. ಇಂದಿನ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಕಿರುಕುಳಕ್ಕೆ, ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಸರ್ಕಾರ, ಇಲಾಖೆಗಳು ಏನೇ ತಡೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರೂ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿವೆ, ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವ
ಪ್ರಕರಣ ದಾಖಲಿಸಿದರೆ ಗುರುತು ಮರೆಮಾಚುವ ಭರವಸೆ, ಅವರೊಳಗಿನ ಭಯ ಇಲ್ಲವಾಗಿಸುವ ಕಾರ್ಯ ಜರೂರು ಆಗಬೇಕಿದೆ, ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಭಯ ಮುಕ್ತ , ದೌರ್ಜನ್ಯ ಹಿಂಸೆ ಮುಕ್ತ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿ ಬಾಳಬೇಕಿದೆ.

**

ಡಾ.ಗುರುಪ್ರಸಾದ ಹವಲ್ದಾರ್

ಮೂಲತಃ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು. ಬಳ್ಳಾರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹೊಸಪೇಟೆ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಮರಿಯಮ್ಮನ ಹಳ್ಳಿಯವರು. ಪ್ರಸ್ತುತ ಹಗರಿಬೊಮ್ಮನಹಳ್ಳಿ ಜಿವಿಪಿಪಿ ಪದವಿ ಕಾಲೇಜನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತ ಜೊತೆಗೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ವೆಬ್ ನ್ಯೂಸ್ ಪೋಟ್೯ಲ್ ಗಳಿಗೆ ಲೇಖನ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.‌