ಯುವಕರು ಬೇಸಾಯದತ್ತ ಬರದಿದ್ದರೆ ರೈತರಿಗೆ ಭವಿಷ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದರು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್

ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಹರಿಕಾರ ಇನ್ನಿಲ್ಲ

by Dr. Guruprasad Hawaldar

“ನಾವು ಯುವ ಕೃಷಿಕರನ್ನು ಬೇಸಾಯದತ್ತ ಆಕರ್ಷಿಸದಿದ್ದರೆ ರೈತರಿಗೆ ಭವಿಷ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯವು ಕೃಷಿ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ ಎಂದಿದ್ದ ಭಾರತ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಸಾಧಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ್ದ 1960 ಮತ್ತು 70ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ವಲಯದಲ್ಲಿ ಅಗಾಧ ಪ್ರಮಾಣದ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಕಾರಣರಾಗಿದ್ದ ಭಾರತ ಕಂಡ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನಿ, ಭಾರತದ ‘ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಪಿತಾಮಹ’ ಮಾಂಕಾಂಬ್ ಸಾಂಬಶಿವನ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ (ಎಂ.ಎಸ್.ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್) ಇನ್ನಿಲ್ಲ.

ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು ಕೊಯಮತ್ತೂರಿನ ಕೃಷಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋದೆ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರು.

“ನಾನು ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಹೋಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ. ಅದೂ ತಳಿಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿ, ಉತ್ತಮ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯು ದೊಡ್ಡ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಸರಳ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ರೈತರು, ಸಣ್ಣ ಅಥವಾ ದೊಡ್ಡವರಾಗಿದ್ದರೂ, ಉತ್ತಮ ಬೆಳೆಯಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಬಹುದು. ನಾನು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಜೆನೆಟಿಕ್ಸ್ ವಿಜ್ಞಾನದತ್ತ ಆಕರ್ಷಿತನಾದೆ” ಎಂದು ಅವರು ಎಂಎಸ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದರು.

ಅವರು ಕೇರಳದ ತಿರುವನಂತಪುರದ ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಮದ್ರಾಸ್ ಕೃಷಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದರು. UPSC ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ನಂತರ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದ IPS ಅವಕಾಶವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ UNESCO ದಿಂದ ಸ್ಕಾಲರ್ ಶಿಪ್ ಪಡೆದು ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು. ಅವರು ಭತ್ತ, ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಗೆಣಸಿನ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.

ಎಂಎಸ್​ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್​ ಅವರು ನಮ್ಮ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಳುವರಿ ನೀಡುವ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ರೈತರಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಗೆ ಕಾರಣರಾದರು.

ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆಯು ಅವರನ್ನು ಯುರೋಪ್ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕದ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಿತು ಮತ್ತು 1954ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಕಟಕ್‌ʼನ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ರೈಸ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ನಲ್ಲಿ ಜಪೋನಿಕಾ ಪ್ರಭೇದಗಳಿಂದ ಇಂಡಿಕಾ ಪ್ರಭೇದಗಳಿಗೆ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಾಗಿ ಜೀನ್ ಗಳನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸಲು ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.
“ಉತ್ತಮ ಮಣ್ಣಿನ ಫಲವತ್ತತೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ನೀರಿನ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಳುವರಿ ತಳಿಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನ” ಎಂದು ಅವರು ಇದನ್ನು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿ

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾ ನಂತರದ ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿಯು ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದಕವಾಗಿರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಇದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ವರ್ಷಗಳ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ಅದರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿತು ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರವು ಕೃಷಿ ವಲಯವನ್ನು ಆಧುನೀಕರಿಸಲು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಪ್ರಧಾನ ಆಹಾರಗಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಯುಎಸ್ ನಂತಹ ದೇಶಗಳಿಂದ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು.

ಪಂಜಾಬ್, ಹರಿಯಾಣ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ರೈತರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಇಳುವರಿ ನೀಡುವ ವಿವಿಧ ಬೀಜಗಳು, ಸಾಕಷ್ಟು ನೀರಾವರಿ ಸೌಲಭ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯು ಬದಲಾಯಿಸಿತು.

1947ರಲ್ಲಿ, ಭಾರತ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದಾಗ, ವರ್ಷಕ್ಕೆ 6 ಮಿಲಿಯನ್ ಟನ್ ಗೋಧಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದನೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 1962ರಲ್ಲಿ ಇದು 10 ಮಿಲಿಯನ್ ಟನ್ಗಳಿಗೆ ಏರಿಕೆ ಕಂಡಿತು. 1964 ಮತ್ತು 1968ರ ನಡುವೆ ಗೋಧಿ ಉತ್ಪಾದನೆ 17 ಮಿಲಿಯನ್ ಟನ್ ಗಳಿಗೆ ಏರಿಕೆ ಕಂಡಿತು. ಈ ಅವಧಿಯನ್ನು ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಇದು ರೈತರ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. 1966ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ಬರಗಾಲ ಕಾಡಿದ ನಂತರ ಅಮೆರಿಕದಿಂದ 10 ಮಿಲಿಯನ್ ಟನ್ ಪಿಎಲ್ 480 ಗೋಧಿಯನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು.

ಗೋಧಿ ಬೆಳೆ ಉತ್ಪಾದಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಕೆಲಸ

ಹೆಚ್ಚು ಇಳುವರಿ ಕೊಡುವ ಗೋಧಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದು ಒಂದು ಸಾಧನೆ. ಮೆಕ್ಸಿಕೋದಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮನ್ ಬೋರ್ಲಾಗ್ ಅವರಿಂದ ನೊರಿನ್ ಕುಬ್ಜ ಜೀನ್ ಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಬೊರ್ಲಾಗ್ ಒಬ್ಬ ಅಮೇರಿಕನ್ ವಿಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದಕ ಬೆಳೆ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಅವರು ಇದಕ್ಕಾಗಿ 1970ರಲ್ಲಿ ನೊಬೆಲ್ ಶಾಂತಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹಸಿರುಕ್ರಾಂತಿಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಮೂಲಭೂತ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ದೃಷ್ಟಿ – ಹೊಸ ಆನುವಂಶಿಕ ತಳಿ ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚಿದ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಬಳಕೆಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ‘ಸಸ್ಯ ಪ್ರಕಾರ’ವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್.

ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಿ ತಳಿಗಳ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದರೆ ಅವು ಎತ್ತರ ಮತ್ತು ತೆಳ್ಳಗಿದ್ದವು. ಹೆಚ್ಚಿನ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಿ ಬೆಳೆದಾಗ ಧಾನ್ಯಗಳ ಬಾರಕ್ಕೆ ಅವು ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ಬೆಳೆ ನಷ್ಟವಾಯಿತು. ಈ ಭತ್ತ ಮತ್ತು ಗೋಧಿ ಸಸ್ಯಗಳ ಎತ್ತರ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರ ಭತ್ತದ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.

ನಂತರ ಅಮೆರಿಕನ್ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಆರ್ವಿಲ್ಲೆ ವೊಗೆಲ್ ಅವರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಲಾಯಿತು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಳುವರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗೇನ್ಸ್ ಎಂಬ ‘ಕಡಿಮೆ ಎತ್ತರದ ಗೋಧಿ’ಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಅವರು ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದರು. ಇದು ನೊರಿನ್-10 ಎಂಬ ಕುಬ್ಜ ಗೋಧಿಯಿಂದ ಕುಬ್ಜ ಜೀನ್ ಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿತ್ತು. ಭಾರತದ ಮನವಿಗೆ ಅವರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿನ ಹವಾಮಾನದಲ್ಲಿ ಅದರ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿಲ್ಲ.

ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ಸಲಹೆ ನೀಡಿದರು, ಅವರು ವೋಗೆಲ್ ಅವರ ರೇಖೆಗಳ ಮೂಲಕ ಅದೇ ಕುಬ್ಜ ಜೀನ್ ಗಳನ್ನು ಮೆಕ್ಸಿಕೊದಲ್ಲಿನ ತನ್ನ ವಸಂತ ಗೋಧಿ ಪ್ರಭೇದಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವೆಂದು ಸೇರಿಸಿದರು. ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದ ನಂತರ ಬೋರ್ಲಾಗ್ ಅವರು ನಂತರ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು, ಗೋಧಿ ತಳಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರು.

ನಾವು 1963ರಲ್ಲಿ ಕುಬ್ಜ ಗೋಧಿ ತಳಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದೆವು ಮತ್ತು ಐದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ʼಗೋಧಿ ಕ್ರಾಂತಿʼ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಅಂದಿನ ಭಾರತದ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ ಅವರು ಈ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ವಿಶೇಷ ಅಂಚೆಚೀಟಿ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದರು,” ಎಂದು ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.

“1960ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ದೇಶವು ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಕ್ಷಾಮದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿದಾಗ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಇಳುವರಿ ನೀಡುವ ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ಅಕ್ಕಿ ತಳಿಗಳ ಪರಿಚಯವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಮುನ್ನಡೆಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ. ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಧಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯು ದ್ವಿಗುಣಗೊಂಡಿದೆ, ದೇಶವನ್ನು ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು ಮತ್ತು ತೀವ್ರ ಆಹಾರದ ಅಭಾವದಿಂದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ಉಳಿಸಿತು.

ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಕ್ಕಿ ಸಂಶೋಧನಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿರುವ ಅವರು 1979ರಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ಕೃಷಿ ಇಲಾಖೆಯ ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿಯೂ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಎಂಎಸ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರು 1988 ರಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕೇಂದ್ರದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿಯೂ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ರೈತ ಆಯೋಗದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿ ಸಚಿವಾಲಯದ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ, ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಕ್ಕಿ ಸಂಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರದ ಮಹಾನಿರ್ದೇಶಕ ಸೇರಿದಂತೆ ಮುಂತಾದ ದೇಶ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದರು.

ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಭಾರತ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳೆರಡರಲ್ಲೂ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹಲವಾರು ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆಹಾರ ಮತ್ತು ಕೃಷಿ ಸಂಸ್ಥೆ ಮಂಡಳಿಯ ಸ್ವತಂತ್ರ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ (1981-85), ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಒಕ್ಕೂಟದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ (1984-90), 1989-96 ರಿಂದ ವರ್ಲ್ಡ್ ವೈಡ್ ಫಂಡ್ ಫಾರ್ ನೇಚರ್ (ಭಾರತ) ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನಾ ಮಂಡಳಿಯ (ICAR) ಮಹಾನಿರ್ದೇಶಕರಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.ಅವರ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ, ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರಿಗೆ 1987 ರಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ವಿಶ್ವ ಆಹಾರ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಅವರು ಬಹುಮಾನದ ಹಣವನ್ನು ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಸಂಶೋಧನಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾನವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಬಳಸಿದರು. ಸುಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಗತ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಗೆ ಅವರ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸಿದರು.

1990 ರಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಎಂಎಸ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು. ಇದು ಕೃಷಿ ಸಂಶೋಧನೆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ನಾವೀನ್ಯತೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ಅವರ ಸಮರ್ಪಿತ ಕೊಡುಗೆಯಿಂದಾಗಿ, ಅವರು ಭಾರತೀಯ ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಹೊಸ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಮತ್ತು ದೇಶದ ಆಹಾರ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ್ದರು.

ಆಧುನಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ತಂತ್ರಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜಿಸುವ ಕೃಷಿಗೆ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರ ನವೀನ ವಿಧಾನವು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಕಡಿಮೆ ಆದಾಯದ ರೈತರ ಜೀವನವನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಿತು ಜೊತೆಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ.

ಇವರಿಗೆ ಸಂದ ಪುರಸ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ 1971 ರಲ್ಲಿ ರಾಮನ್ ಮ್ಯಾಗ್ಸೆಸೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಮತ್ತು 1986 ರಲ್ಲಿ ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಐನ್‌ಸ್ಟೈನ್ ವರ್ಲ್ಡ್ ಸೈನ್ಸ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ , ಪದ್ಮಶ್ರೀ (1967) ಪದ್ಮಭೂಷಣ (1972) ಪದ್ಮವಿಭೂಷಣ (1989) ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ವೋಲ್ವೋ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪರಿಸರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ (1999) ವಿವಿಧ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಗೌರವಗಳು ಸಂದಿವೆ.ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಅವರು ಜಾಗತಿಕ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದರು, ವಿವಿಧ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ಉಪಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದರು. ಟೈಮ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕವು 20 ನೇ ಶತಮಾನದ 20 ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಏಷ್ಯನ್ನರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರೆಂದು ಹೆಸರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರು.

ಸಂದರ್ಶನವೊಂದರಲ್ಲಿ ಡಾ. ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್​ ರವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು ಪ್ರಸ್ತುತ ಭಾರತದ ಕೃಷಿ ಯ ಭವಿಷ್ಯ ಸೂಚಿಸುವಂತೆ ಇದೆ.

” ನಾವು ಯುವ ಕೃಷಿಕರನ್ನು ಬೇಸಾಯದತ್ತ ಆಕರ್ಷಿಸದಿದ್ದರೆ ರೈತರಿಗೆ ಭವಿಷ್ಯವಿಲ್ಲ. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನಾನು ಕೃಷಿಯತ್ತ ಆಕರ್ಷಿತನಾದೆ. ಕಾಲೇಜು ತ್ಯಜಿಸಿ ನಾನು ಬೇಸಾಯದತ್ತ ಹೋಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯವು ಕೃಷಿ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾನು ಅಪಾರವಾಗಿ ನಂಬಿದ್ದೆ. ಕೃಷಿ ಪ್ರಗತಿಯ ಭವಿಷ್ಯವು ವಿಜ್ಞಾನದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಕೃಷಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪರಿಚಯವಿರಬೇಕು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾನು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಓದು ಬಿಟ್ಟು ಕೃಷಿಯನ್ನು ನಂಬಿ ಬಂದೆ.ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಾರ ವಧು-ವರ ಇದ್ದಂತೆ. ಇವೆರಡೂ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡರೆ ಕೃಷಿಯ ಭವಿಷ್ಯವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಲಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಹಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದಾಗಿ ವಿಜ್ಞಾನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ರೈತರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆದಾಯ ನೀಡುವುದು, ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಮೂಲ ಅಡಿಪಾಯ ಹಾಕುವಲ್ಲಿ ನಾವು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಅದರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಈ ದಶಕವು ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ದಶಕವಾಗಿದೆ. ಅದು ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲ. ಅದು ನಿತ್ಯಹರಿದ್ವರ್ಣ ಕ್ರಾಂತಿಯಾಗಿರಬೇಕು’.

ಭಾರತೀಯ ಹಳ್ಳಿಗರ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ, ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ರೈತರ ಹಿತ ಕಾಪಾಡುವಲ್ಲಿ ಶ್ರಮವಹಿಸಿದ ಹೆಮ್ಮೆಯ ವಿಜ್ಞಾನಿ, ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಹರಿಕಾರ ಡಾ ಎಂಎಸ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ಇನ್ನೂ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಅಜರಾಮರ.

Dr. Guruprasad Hawaladar

• ಮೂಲತಃ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು. ಬಳ್ಳಾರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹೊಸಪೇಟೆ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಮರಿಯಮ್ಮನ ಹಳ್ಳಿಯವರು. ಪ್ರಸ್ತುತ ಹಗರಿಬೊಮ್ಮನಹಳ್ಳಿ ಜಿವಿಪಿಪಿ ಪದವಿ ಕಾಲೇಜನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತ ಜೊತೆಗೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೆ ವೆಬ್ ನ್ಯೂಸ್ ಪೋಟ್೯ಲ್ ಗಳಿಗೆ ಲೇಖನ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.